Een collega opperde om tijdens een Ierse avond “the cup song” te laten brengen. Ik zei dat dat wel een leuk maar geen Iers liedje is. Zij dacht dat het dat in oorsprong wel was en ik rook een Stanza-artikel.
Na onderzoek kan ik niet veel beter doen dan deze bron dus ik hou het bij een samenvattende vertaling.
The Cup Song werd bekend in de versie van Anna Kendrick in de film “Pitch perfect”. Zij stal het idee van wat in oorsprong een video was uit 2009 van Lulu & The Lampshades, of beter twee vrouwelijke leden van deze band die het “cup game” koppelden aan een bestaand liedje “When I’m gone” van de Carter Family.
Het is niet duidelijk wie het handjeklap met beker heeft uitgevonden maar het was erg gangbaar in Amerikaanse jeugdkampen van de jaren 80. De oudste TV-opname zou deze zijn van een Christelijk geïnspireerde a capella-groep met Rich Mullins:
Het origineel van de Carter Family klinkt als volgt:
Het arrangement in zijn huidige vorm lijkt hoe dan ook bedacht te zijn door Lulu & The Lampshades. Ondanks de catchy deun en het leuke ritme erbij, leidde hun video twee jaar lang een anoniem leven op het Internet, tot een zekere Anna Burden haar versie online zet. Die is zo achteloos en tegelijk “pitch perfect” dat hij werd opgepikt door Reddit, via welke site onder andere Anna Kendrick hem bekeek. De rest is geschiedenis.
Het is toch boeiend hoe de oude volkscultuur zijn herintrede heeft gedaan met het Internet. Versies van liedjes worden doorgegeven, tot iemand iets maakt dat al het vorige overstijgt. De industrie is er dan altijd wel als de kippen bij om er zijn oude garen bij te spinnen. Leve de Carter Family, Rich Mullins, Lulu & The Lampshades en Anna Burden.