Kerstmis viel vroeg in 2010, zodat Stanza op snelheid gepakt werd om onze kerstwens uit te brengen. Half januari is niks te laat, zeker niet voor een nobel kerstlied als het onze, dat nog lang rond de kerstboom zal worden gezongen in onze forten: Steel van de Roma!
Steel van de Roma, neem al hun spullen af
van de Roma, dat is hun verdiende straf
Ze hadden maar niet moeten komen, laat ze op een ander dromen
stuur ze naar hun eigen land, of maak ze dadelijk van kant
We zoeken ze onder een brug of op een vuilnisbelt
daar voeren wij een raid uit op het pas gestolen geld
Verzamel in de Veldstraat, breng je boterhammen mee
we gaan daar wel naar ‘t WC
Haal de banden van hun woonwagens, en steek die dan in brand
breek de ster van hun Mercedes en verkoop die tweedehands
en vind je een gitaar of een viool, geef die aan mij
dan maak je mij ook blij
Steel van de Roma, en geef het aan Termont
van de Roma, hou de Gentse kas gezond
hier is geen melk en honing, aalmoes of sociale woning
ben je een barmhartig mens, jaag ze dan over de grens
Pak gerust een meisje mee, de meeste zijn nog maagd
zij gaan ook op een ander en al even ongevraagd
wenkbrauwen zijn kinky maar een snor windt mij niet op
dan maar een zak over de kop
Hun oorbellen van goud geef ik terug aan mijn madam
al ben ik niet zo zeker dat dat van haar oren kwam
de rest van al wat waarde heeft zetten we op de bank
met hartelijke dank
Aan de Roma, voor hen zing ik dit lied
voor de Roma, een muzikale genocied
de Gitans zijn overbodig, de Manouche is ook niet nodig
want wij stelen van onszelf, en de staat die krijgt de helft
Alleen de muzikanten hou ik graag nog even hier
mijn kopercentjes mik in hun kist voor het plezier
wie weet vraag ik ze mee te spelen op mijn nieuwe plaat
en dan zet ik ze op straat
Ik loop het eerste eindje nog wel met de jongens mee
tenslotte heb ik pas met hen mijn liederen gedeeld
ik ben ook wat jaloers op dat voortdurend va et vient
want ik ben een bohémien
Bij de Roma en we gaan Europa rond
met de Roma, waar ik het echte leven vond
mijn huis ging me vervelen, en nu gaan we samen stelen
elke week een ander land: bij de Roma is ‘t plezant