Het overkomt me wel vaker: een klassieker toekennen aan één enkel genie. Vaak is het teamwerk, soms zelfs over de tijden heen. Vandaag kwam ik op de onuitputtelijke combinatie van Wikipedia en Youtube te weten dat Morning has broken van Cat Stevens niet alleen van Cat Stevens is. Bijlange niet.
Alles begint bij een traditionele Keltische melodie, waar de Schotse Mary McDonald in 1888 een hymne van maakte: Leanabh an àigh. Die werd in het Engels vertaald als “Child in a manger” en wordt nu nog steeds gezongen in Britse kerken. Deze harpiste verdient wat meer bekijks met haar versie, die de Keltische sfeer voor zover ik kan beoordelen goed weergeeft.
De melodie kwam wat later ter ore van de opstellers van Songs of praise, een verzameling hymnes die tegemoet kwam aan de nood aan iets eigentijdser dan de nogal bestofte psalmen. Ze lieden Eleanor Farjeon een nieuwe tekst schrijven en dat was “Morning has broken”.
In 1971 komt Cat Stevens in beeld, die toen nog niet bekeerd was tot de Islam maar wel al spiritueel genoeg om een hymne op te nemen. Probleem: voor een song van drie minuten viel het geheel wat te mager uit en hij vroeg Rick Wakeman om een intro en een improvisatie. Wakeman was toen nog een onbekende pianist maar de ouderen onder ons kennen hem natuurlijk van zijn werk met Yes. De man kon de centjes van Stevens goed gebruiken en schudde dit uit zijn mouw:
Vanaf hier doen verschillende versies van wat gebeurd is de ronde: Wakeman kreeg 9 of 10 of 12 dollar voor zijn prestatie, moest daar lang op wachten of kreeg het helemaal niet en werd zelfs niet vermeld op de plaat, wat niet zozeer aan Stevens lijkt te liggen als wel aan zijn producer. Die strooide nog wat zout in de wonde door Wakeman om een partituur te vragen toen hij begon op te treden met zijn kassucces. Wakeman zei dat hij zich niet kon voorstellen ooit zoiets geschreven te hebben wegens het ontbreken van royalty’s en credits. Later heeft Stevens zich wel verontschuldigd en alsnog Wakeman uitbetaald, hopelijk met flinke interest.
De hierna volgende video lijkt die anekdote te ontkrachten: de twee heren spelen immers zij aan zij hun gezamenlijke klassieker. Wat we echter horen is de originele opname en wat we zien is een niet bijster handige montage van beider optredens. Fake news is overal!
https://www.youtube.com/watch?v=GDtJctcarBk
Morning has broken maakt me altijd diep nostaligsch. Cat Stevens stond samen met Bob Seger op een cassette die mijn moeder thuis oplegde als we elk in ons boek zaten te lezen in mijn jonge tienerjaren, waarbij ik me vooral de turven van Barbara Tuchman herinner. Zij leest nog altijd meerdere boeken per week – ik ben al blij als ik er een paar op een jaar door krijg.
