‘t Moet niet altijd Dusty Springfield zijn. De tante van Whitney Houston kon er ook wat van, net als haar vaste leverancier Burt Bacharach. Volgens de overlevering heeft hij haar ontdekt: ze kon moeiteloos zijn ritme- en toonaardveranderingen aan.
Niet alles doorstaat de tand des tijds maar anderzijds heeft onze tijd zo rotte tanden dat ik met plezier de hagelwitte lach van Dionne Warwick in herinnering breng: