Weeskousen en plectrums

lied, , , ,

Nu weeskousen ook hun eigen facebookpagina hebben, is het moment gekomen om enig intellectueel eigendomsrecht te laden gelden, al kan de mogelijkheid niet uitgesloten dat parallelle vondsten hier aan het werk waren.  

Ons optreden voor de Haarlemse radio en de bijdehante correctie van de presentator dat men in Nederland eerder weessok zou zeggen, doet me echter stilletjes hopen dat wij die kleine bijdrage aan onze taalschat hebben geleverd. Dit krantenartikel dient alvast als bewijs à charge, en er heeft zelfs een Cees naar ons geluisterd toen, zij het met weinig enthousiasme. Enfin, in de archiefkast van Stanza zit dus een lied getiteld Weeskous. Als we ooit eens vijf minuten tijd hebben, publiceren we wel een opname. Hier is alvast de tekst.

De originele tekst van Weeskous

Mijn moeder doet mijn was niet langer
Nu ben ik een zelfstandig zanger

Kleuren netjes afgezonderd
wit bij wit
truien met de hand
ik doe ze meestal niet

Weeskous, hoe ben je hier beland
Helemaal alleen in de wasmand
heb je geen broer of zus
Eentje met dezelfde vorm en kleur

Eerst ging ik naar de wasserette
(veel jetons)
leerde op te letten
wat krimpen kon

Toen kocht ik mij een wasmachine
en de Siemens-man
toonde waarvoor al die knopjes dienen
levenslang

Weeskous, hoe ben je hier beland
Helemaal alleen in de wasmand
Weeskous, heb je geen broer of zus
Eentje met dezelfde vorm en kleur

Treurig is de rommel
als geld in je zak zwerft
snippers vallen uit de trommel
als bladeren in de herfst

ik draag ’t verlies van jaren ijver
als nieuwe man
maar ik heb gezelschap van de blijvers
in mijn mand

Weeskous, hoe ben je hier beland
Helemaal alleen in de wasmand
Weeskous, heb je geen broer of zus
Eentje met dezelfde vorm en kleur

Blogposts over weeskousen

Een kort onderzoek van het Internet (om niet te zeggen pagina 1 van de google-resultaten) leert dat dit fenomeen besproken wordt in menig online dagboek.

Uit deze blogposts blijkt dat het een grote vergissing was van Stanza om de Weeskous uit de cataloog te schrappen, want dit heeft een enorm potentieel bij een vrouwelijk publiek! En zoals de grote Toon Hermans al zei: “maak een voorstelling voor vrouwen, want die nemen hun vent wel mee. Omgekeerd is dat minder het geval.”

Plectrums

Wat de weeskous is voor de huisman, dat is het plectrum voor de gitarist. Gelijk hoeveel plectrums je koopt, aan het einde van de week zit je altijd zonder. Hoe langer je gitaar speelt, hoe minder de schroom om in de Guitar Shop een groot getal te zetten voor het woord “plectrum”. In het begin koop je 1 plectrum. Na verloop van tijd, als je al eens hebt gehoord dat verschillende soorten plectrums een verschillend geluid opleveren, dan koop je er vijf: van elke soort eentje. Nu kom je langs de toog na nog eens een nieuwe gitaar te hebben uitgeprobeerd en zeg je “Oh ja, en vijftig plectrums asjeblief”.

Daarom was het des te vreemder toen ik deze ochten dit plectrum zag liggen op de kast op onze overloop:

Ik was dit plectrum helemaal vergeten, omdat ik nu alweer een tijd met de vingers speel, maar dit was in de korte periode dat ik oefende op die techniek, absoluut mijn favoriete plectrum. Niet zozeer omwille van de tekening, want een gitaar met de Britse vlag als motief is echt iets voor een afgeleefde bluesband, maar de vorm en de dikte zijn (voor mij) perfect. En uitgerekend dat plectrum ligt plots op een kast te wachten om weer opgepikt te worden. Een teken van God!

2 gedachten over “Weeskousen en plectrums”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *