Ik ga liever niet naar Brussel

David Van Reybrouck, die de AKO-literatuurprijs heeft gewonnen met zijn boek “Congo”, dat ten onzent na 170 bladzijden stijlbreuken turven terzijde werd gelegd, heeft de Standaard nog eens gehaald, ditmaal met een gedicht. Het moet zijn dat Van Reybrouck zelf ook niet meer het volste vertrouwen heeft in zijn schrijfkunsten, want hij haalde er 150 facebookvrienden bij om een gedicht te brouwen van 20 regels. Het enige poëtische aan het gedrocht is de openingsregel, niet toevallig van Johan Vande Lanotte: “Het waren eenzame kilometers tussen Ieper en Brussel”. Het duurt daarna niet lang of de gebruikelijke potsierlijkheid van de dichterlijke waan fluit je om de oren:

“kilometers lang ben ik
gesteven wegen natriumrood
verlicht duizenden strepen niets”

Neen, dan doet inspiratie toch iets anders met een kunstenaar. Onder het motto: alles kan beter en zeker een poëtisch verbond tussen Van Reybrouck en facebook, ziehier een cover van Elvis Costello’s “I don’t want to go to Chelsea”. In naam van Johan VandeLanotte: “Ik ga liever niet naar Brussel”.

Ik ga liever niet naar Brussel

Mijn foto staat weer in de krant
‘t is al lang niet meer plezant
hoe de pers haar lippen likt
en dat het volk dit niet meer pikt

oh dit is een nieuwe kans niemand die dat nog gelooft
ja we doen een paringsdans en ik ken hem uit het hoofd
‘t is raar maar het duurt nu bijna een volledig jaar
en je ziet ze kijken en je voelt eens aan je haar

Ik wil liever niet naar Brussel

Nee! Nee! Kan me niet schelen
‘k Zit me liever te vervelen
dat hij maar mijn kloten kust
laat me laat me toch met rust

ik ga liever niet naar Brussel

Uit de hoofdstad komt bevel
flinke jongen je komt wel
jullie zijn nu aan de beurt,
we denken dat het nu gebeurt
Zakenmannen roepen,
dragen mooie pakken
pakken je vast bij je schabernakken
Daar is Bart en daar is Wouter

Ik wil liever niet naar Brussel

Nee nee kan me niet schelen ‘k zit me liever te vervelen
dat hij maar mijn kloten kust laat me laat me toch met rust
ik ga liever niet naar Brussel

Mijn foto staat weer in de krant
ik geef de koningin een hand
ik loop een uur door het paleis
ik voel me als een kind op reis
oh dit is een nieuwe kans
niemand die dat nog gelooft
ja we doen een paringsdans
en ik ken hem uit het hoofd
‘t is raar maar
het duurt nu bijna een volledig jaar
en je ziet ze kijken
en je voelt eens aan je haar

Ik wou liever niet naar Brussel

Nee! Nee! Kan me niet schelen
‘k Ga me verder wel vervelen
in een strandstoel aan de kust
laat me laat me toch met rust

Ik ga nooit meer terug naar Brussel