Omdat dialect blijkt te verkopen, ziehier een lied in de taal van de streek waar ik vandaan kom. Het Lebbeeks is een zeer levendig “toëlt’n” en uitgebreid gedocumenteerd door haar sprekers op http://www.mijnwoordenboek.nl/dialect/Lebbeeks.
Van ‘t alven
Ieëste koeplet
Ik zit op den beroo mê ne wiplasj
Om alver zes spoei’ek mij dee d’n drasj
op de provensjaule baun
vee de lichte staun
of in e ronneken drooèn
ik laut mè sjoeken ni’ geire lank wacht’n
en mê wa sjans kènnek t’auvet vee ‘n’acht’n
ons Alice’ken nog zien
wad’ eten messchien
i’mèn èt bènnek ne zacht’n
Refrouèn
Mau van ‘t alven rèt er ne waugen
en as ‘t er iet ès da’kik ni’ kè’ verdraugen
es ‘t zoeë ne treigen van ‘t alven
‘k gerauk er ni’ verbouè
en da tierd’ie al ne meniet of drouè
Twedde koeplet
De zondagmeirent stoën’ek vaveer’n
tegen Belle kè’ vanalles gebeer’n
mau zij’me mê ellef
tein gauget vantsellef
en moet d’n délégué ons takteer’n
Op de noen mê mèn klikken en klakken
bij ons moe z’ei waufels gebakken
de manne tiss’n de koers en de voetbal te zappen
de vraa’n over giël ander dinges te klappen
‘t es touèd vê vedrom af te zakken
Refrouèn (èr’aulink)
Mau van ‘t alven dau rèt er ne waugen
en as ‘t er iet ès da’kik ni’ kè’ verdraugen
is ‘t zoeë ne treigen van ‘t alven
‘k gerauk er ni’ verbouè
van ‘t alven tréangel’ nen treigen
es ‘n benaat da’t botske gau reiger’n
azoeë’n slèk op de baun
waur oëlt dà zèn bewouès
boezjeer ne kieë want ik wil nor ‘ooès
(Brig – daur ‘attek giën woorde vee)
Deide koeplet
‘t Es congé mè sjoeke wil’ broèn’n
en wè rouèn in twieë daugen nau sponj’n
me goën ons leggen aun ‘t strand
en vê de Frans im passant
nog een schier bezien in de Dordogne
ik em mein oeëgen op strepkes getrokken
aun de péage vê te veel moeten dokken
vê en zwèt’ ottostraat
en onzen aatst’n es staat
sebiet mauke me stikken en brokken
Refrouèn (loeint’n komd’ om zèn boeint’n)
‘k Zet mij van ‘t alven, ‘t kè mij ni schill’
ze passeere mij toch as ze da will’
ik’em mèn faar’n augezèt
wouè gau mij da’ belet’n?
ik verschooèf ne kieë k’em zieër aun mèn bill’
Verklaringen en verontschuldigingen
Vooreerst, de tekst is nagelezen en van sterke suggesties voorzien door een nonkel van mij (neen, niet die van de beenhouwerij) maar ik kon niet alles bewaren. De échte Lebbekenaar zal dus hier en daar de wenkbrauwen fronsen, niet in het minst omdat een tante van mij het op enkele punten “gralijk” oneens was met de nonkel. De ene is natuurlijk opgegroeid in de “stausestraut” en de andere in de “vellekes” en de tongval kan verschillen per lopende meter.
Voor de mensen die niet van Lebbeke zijn en tot hier hebben gelezen (respect!) enkele verklarende begrippen:
- “Belle” is Denderbelle, een deelgemeente van Lebbeke. De caféploeg heet ‘t Vat Denderbelle en speelt op de pleinen van Wieze, een rivaliserende maar toch gastvrije deelgemeente.
- De “délégué” is universeel Vlaams voor de ploegafgevaardigde.
- “Tréangel’n” is een oeroud woord voor “treuzelen”.
- “Botske” is één van de vele Lebbeekse woorden voor “straks”, naast o.a. “flees” en “sebiet”. Uitstellen lijkt stevig verankerd te zitten in de folklore. “Daarnet” is overigens “totobots”, wat niet te verwarren is met de kermisattractie.
- “Bewouès” zou eigenlijk “permi” moeten zijn, het correcte dialect voor “rijbewijs”. Het rijmt bovendien niet eens op “ooès” (huis) dus de dichter valt hier lichtelijk in affronten.
- “Sponj’n” is Spanje. Ook dit rijmt niet op “brouèn’n” of “Dordogne”. Er rijmt eigenlijk niets op “Sponj’n”.
- “Faar’n” zijn koplampen. Vermoedelijk volstaat een stortbad Frans om de woordenschat te begrijpen. De uitspraak daarentegen vergt jaren studie of enige genetische voorsprong, zei hij ietwat overmoedig.
