Na drie jaar inactiviteit vierde Stanza zijn terugkeer op een vertrouwd podium, met name in een Landegemse veranda, voor een publiek dat grotendeels bestond uit leden van TC eleveN. Een tennisclub die graag met woorden speelt, da’s een lucifer gemaakt in de hemel!
Een sabbat van drie jaar, dat moest wel resulteren in enkele gevoelige wijzigingen. Stanza is opnieuw een groep, die nu niet meer louter bestaat uit zanger-gitarist-tekstschrijver Dieter maar tevens kan rekenen op bassist Steven, terwijl het duo nog zoekt naar een klarinettist/saxofonist om het publiek te verlossen van Dieters interessante fluitpartijen.
Niet alleen de line-up is erop vooruitgegaan, ook het repertoire ondervond de kracht van verandering. Het puntige cabaret van Stanza is nu eenmaal niet tijdloos. Schertsende toondichten over facebookmoeders of zonnepanelen hebben hun actualiteit gehad en ruimden plaats voor een open brief aan onze circulatieschepen of onze eigen kijk op machtsdronken en dito-geile seksegenoten.
Aldus sprak de setlist van volgend moois:
- Odessa
- Bonus – nog immer van toepassing!
- (een gelegenheidslied voor de gastvrouw)
- Muggen in november
- Geachte heer Watteeuw
- Slaap kindje slaap
- Klaprozen
- Quality time met de kids
- #metoo
- Lalala
Dit alles werd plaatselijk ontvangen met oorverdovend applaus en geroep om méér, waardoor de Facebookmoeders alsnog hun opwachting maakten, zij het dat enkele strofen zeer ver zaten in het geheugen van hun schepper.
Bedankt Landegem, u was écht een fijn publiek.
