Nu we toch de “back catalog” van Stanza uit de berging aan het halen zijn, is hier een van onze oernummers, toen de groep nog twee hofleveranciers had. In die begindagen van 2003 bestond het repertoire namelijk uit liedjes van mijzelf en Marc Vermeesch, een begenadigd toondichter, tekstschrijver en multi-instrumentalist, wiens geest nog altijd door de groep waart.
Twee nummers van Marc zitten namelijk in onze huidige setlist, al heeft de groep er stevig aan gesleuteld zodat hij ze zelf misschien maar half meer herkent: “Lydia“, dat je op onze site kan beluisteren, en “Beschaafd Nederlands“. Marc en ik vormden een vrolijk schrijversduo, al hebben we niet dikwijls een lied écht te samen geschreven. Ditmaal had Marc de melodie al klaar maar nog geen tekst, alleen wist hij zeker dat die moest beginnen met “Ze is mooi“. Enkele uren en anderhalve fles wijn later hadden we het lied klaar, waarna we met de groep nog aan het arrangement gesleuteld hebben.
We hebben ons toen kostelijk geamuseerd en achteraf vond ik de tekst misschien wat te vrijblijvend. Ik heb namelijk een enorme drang om teksten verhalend, logisch en consistent te maken, terwijl Marc de poëzie en de absurditeit niet schuwt, als dat de song ten goede komt (en dat is érg vaak). Nu bleek dat dit nummer iets had wat onze andere liedjes niet hadden. Als ik enthousiaste luisteraars vraag wàt, dan gaat het over het onbestemde aspect “sfeer”. Mijn interpretatie daarvan is, wat dit lied betreft: de tekst laat genoeg ruimte voor de toehoorder om het verhaal er bij te construeren dat hij zelf wil, is een beetje mysterieus maar toch niet compleet nonsensicaal, en de toonaard laat mijn stem (zeldzaam) goed tot zijn recht komen. En natuurlijk is er de accordeon, een notoir bevrediger van melomanen. Misschien is het nu tijd om te luisteren:
Open het geluidsfragment hier
De opname dateert van 2003 of ten laatste 2004, toen de bezetting van Stanza behalve mezelf en Steven nog bestond uit Nico Steenkiste (drums), Geert Volckaert (piano) en Marc (gitaar en accordeon). In 2005 werd Stanza “ernstig” en dat deed Marc en Geert afhaken wegens grote en jonge gezinnen. Nico had ons toen al verlaten voor Headphone, waarmee hij vervolgens een stevige carrière uitbouwde, maar aandacht voor Headphone schenken we een andere keer.
In 2007 namen we een tweede keer deel aan de Nekka-wedstrijd. De editie daarvoor hadden we flink ons best gedaan maar raakten we niet door de selectieronde. Ik wou dus niet te veel moeite verspillen en plukte gewoon ons “succesnummer” van de toenmalige demo. Het gevoel liegt nooit: we waren er bij. In café Rood-Wit in Berchem kozen we vervolgens voor de Loonslaaf en de Weeskous, waarna we weer ons boeltje mochten pakken. Never change a winning team. Vergeet nooit “Ze is mooi“.
Ze is mooi – de tekst
Ze is mooi, oud, en geniet van het leven
vertelt elke dag hetzelfde verhaal
tenzij ze ‘n lied zingt op haar verjaardag
in de polyvalente zaal
Ze draait en ze zwaait en ze tracht te bewegen
op het ritme van de wals
Ze springt en zingt en valt om de hals
van een minnaar uit haar herinnering
Hij is jong blond en draagt witte kleren
en droomt overdag van een meisjeslach
Hij moet nog een lijf vol reuma masseren
en twijfelt of zij op hem wacht
Hij springt en wringt om zich te bevrijden
uit de houdgreep van haar wals
Hij wankelt, zijn vrienden zeiden het al
dat hij op oude vrouwen valt
Ze is mooi, rank en danst door het leven
haar grootvader is oud en kaal
Zij zingt een liedje voor zijn verjaardag
in de polyvalente zaal
Ze geeft hem een kus – Hij denkt aan vroeger
aan het meisje voor een nacht
Ze zegt tot ziens en haast zich naar buiten
Waar Luc De Vos op haar wacht