In deze post schenken we een eerste keer aandacht aan Nick Drake. Ik speel de intro plus eenmaal het patroon van “Cello Song” achtereenvolgens op de Blueridge 2060, de Seagull S6 en de Yamaha FX310, om de verschillen in klank tussen de drie akoestische gitaren in mijn bezit te demonstreren. Zie het artikel over de akoestische gitaren van Stanza.
Cello song heeft een leerrijk tokkelpatroon, prima voor folkgitaristen die hun arsenaal willen uitdiepen. Zo’n 16 jaar terug maakte ik kennis met de meest melancholische aller barden, en het heeft mijn leven zeker beïnvloed. In de muziek van Stanza valt die invloed hoogstens in “Karin & Annabel” terug te vinden. De kennismakingsplaat was Pink Moon, maar later raakte ik misschien nog meer in de ban van zijn debuutplaat Five Leaves Left, waarop dit nummer staat.
Onderaan vind je de tabs voor Cello Song. Die tabs zijn opgetekend door Chris Healey, die de hele Nick Drake-community daarmee van eindeloze oefenstof heeft voorzien. Je vindt alle tabs terug op deze site:
Terwijl ik de opnames aan het maken was, bedacht ik dat het wel leuk zou zijn hier een kwisje van te maken: welke van de volgende drie fragmenten is de Blueridge (1400/700 euro), welke de Seagull (650/225 euro) en welke de Yamaha (300/100 euro)? Haha, leve de blindproef. Doe mee en reageer op dit bericht met je vermoedens!
Fragment 1: cello song – fragment 1
Fragment 2: cello song – fragment 2
Fragment 3: cello song – fragment 3
Als het kan helpen: op de Blueridge en de Seagull liggen stokoude d’Addario, respectievelijk 0.12 en 0.11, terwijl de Yamaha nog tamelijk verse 0.11 heeft, maar ik weet niet welk merk. Alles is opgenomen met de onvolprezen Samson C30U, met 21% galm en lichte compressie.
Het feit dat dit misschien niet zo gemakkelijk is, toont dat het verschil tussen gitaren niet zo groot is als pakweg tussen gitaristen. Het verschil tussen mezelf en Nick Drake is bijvoorbeeld minder moeilijk vast te stellen. Maar sommigen hebben zich het repertoire toch behoorlijk eigen gemaakt. Hier zie je de meesterlijke imitatie van Nick Drake door een kerel die zichzelf Plectrum34 noemt:
En dan is er nog de meester zelf, toen ongeveer 21 jaar oud:
http://www.youtube.com/watch?v=_1YsFgDaEeo
1 gedachte over “Inspiratie bij Nick Drake – Cello song”
Ik ken veel te weinig over gitaren. De sound van gitaren herkennen is als wijn proeven. Als je er veel mee bezig bent, kijk je door de eerste indruk en neem je de details als referentie. Ik verdiep me zelden in gitaarsounds en nog minder in wijn. Dus ik kan je echt niet zeggen welke wijnen je precies wil dat we raden… en zwijg nu aub over die wijn.
Ik gok de gitaarvolgorde als volgt:
1.Blueridge
2.Yamaha
3.Seagull
Bedankt voor de tip van Plectrum34!! De man heeft ook een paar pareltjes van Elliott Smith staan.